Иако ми беше непријатно од тоа што ми го рече Госпоѓа Изабел јас не можев да одам против самата себе, не можев да ги сопрам моите чувства што одеднаш надојдоа како некоја буица, немав време да размислувам за ништо друго освен за нас двајцата.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
„Нема прашање на кое не може да се одговори,“ спокојно рече госпоѓа Мариела и продолжи: „Еве еден пример од досие што се чува во архивата на женскиот оддел на Прифатниот центар за странци.“
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
„Но, тоа не е сѐ, драга моја Ема,“ рече госпоѓа Мариела, станувајќи од фотелјата и, по два чекора направени кон прозорецот, одеднаш се сврте кон девојката и низ шепот и додаде: „Сликарот Драган Соколовски спиел со монахињата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ваквата помисла и стана многу поверојатна откако во себе го слушна одгласот на она што го рече госпоѓа Мариела: “Но, тоа не е сè, драга моја Ема,” што таа го доживеа како меко перниче од кое негде-годе излегуваа остри игли упатувани на едно исто: нејзината врска со Наротакис и нивните чести средби во нејзиното студио.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
„Вие во делот најчесто гледате целина, а во целината не можете или не сакате да го забележите делот,“ рече госпоѓа Мариела со благ прекор.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Таа трошка може да биде поголема од самата приказна,“ рече госпоѓа Мариела кревајќи ја чашата со ликер за да се напие, но не го стори тоа; се сепна, откако го погледна лицето на Ема, и ја спушти чашата на масата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
„Ти не си приемчива”, ѝ рече госпоѓа Морис.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Но внимавај да не ги оштетиш”, рече госпоѓа Морис.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Одлично“, рече госпоѓа Морис.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)