расцвета (гл.) - во (предл.)

На некој начин, бевме дел од вечноста, бесконечната тишина се расцвета во прегратка.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Овој пат бакнежот за неа беше како пупка која на усните ѝ расцвета во ружа – во ливчињата на тој бакнеж таа ја сети свежината на капките роса и богатството на кадифеноцрвената боја.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Низ сиот свој дотогашен живот - гимназијата, илегалата, партизанството, комесарството - тој и не занел дека во него се крие тоа зрнце, тоа Äркулче, тоа ѓаволче, способно да се расцвета во боцки од смеа.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)