На таа садовина, на која со раѓањето и умирањето на денот црна турма се дотура кон џадето, не расте трева; се е изгазено.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Таму, на Чауле, на местата каде што гореа нашите војници, и ден-денеска не расте трева.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На таа садовина, на која со раѓањето и умирањето на денот црна турма се дотура кон џадето, не расте трева; се е изгазено.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Спуштајќи се право прудолу од Чауле и рамно по средината негова, по добро натратено патче, го разгазиле овчарите и сите желници кои од Потковицата се искачуваат на врвот за оттаму да ја гледаат околната, во заветрината што ја сочинуваат јужниот и источниот лак, длабоко во шумата, човек ќе наиде на густиж од диви рози, капини и бршлан.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На зарамнетото расте трева и речиси никој не си споменува дека некогаш тука имало споменик.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)