Ја извади шамијата, ја расплете косата и таква, неприбрана, ден, два, талкаше низ Потковицата и тажеше, потоа, по Пазарџиски Пат замина незнаено каде.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
За тажење, досега нигде неслушнато, Неда најпрво знакот го даде; И расплете коси, над мртвото затажи чедо. ..
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)