Покрај тоа, како докажан мајстор на импровизацијата, тој ужива да се поигрува со говорните нијанси, кореспондирање, каракирање.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Си разговараше тој, со пријателите или со случајните намерници (за прв пат со поп и со начитан келнер) ноншалантно за теми од гимнастиката до метафизиката.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)