развлече (гл.) - полн (прид.)

Беше блед и не можеше да ги развлече полните усни во насмевка.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Ќе пукаш ли?“ праша: гласот веќе не му беше ни мек ни длабок. „Можеш ли да убиеш?“ Таа стоеше безгласна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)