Притоа, таа „зачудност“ се развива низ разни степени, од едноставни ненадејни контрасти до шокантни конструкции на нешто монструозно; токму како во ликовните уметности. (...) Затоа и не е никакво чудо што во кончетистичкото време толку силно цутат драмите и романите на стравот и ужасот.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)