Сакавме на тој начин да го избегнеме замешувањето и валкањето на името на нашиот ценет другар и раководител Ѓурчин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се разбира ние веќе ги употребуваме тие форми, но во крајната верзија на Новоговорот ќе нема ништо друго.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се разбира ние ја замоливме овој дел од изјавата да го изостави.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се поставува прашањето: кој ни го клал името, што сакал да означи тој со него кога нѐ крстил и што разбираме ние под името Бугарин кога се наречуваме со него?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Продолжи: „Нема нешто во кое најмалку се разбираме ние огромното мнозинство одошто што е тоа економијата, она врз што опстојуваме.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)