Се замислував себеси како невеста во убав бел долг фустан, а покрај мене се разбира кој друг ако не тој Филип.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Гостољубивите домаќини се погрижиле во „картите на јадење“, кои се отпечатени во боја, да внесат мала историја од која се разбира кој овде наминувал од познатите француски уметници, белетристи, револуционери.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Зборовите се искинати, нејасни, не се разбира кој за кого плаче.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)