Му преостануваше да трага по новите концентрични кругови на егзилот, по новите глобални метафори, му преостануваше да го протолкува, да го разбере времето, кога одамна беше останат без татковиот егзилски компас, да го открива правецот на своето движење во времињата кои беа негови, во кои мораше и самиот да го продолжи патот на некогаш започнатиот егзил, патот на пробивањето во неизвесноста.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Живееше на другиот брег на Езерото, на брегот на егзилот, со своето неразрешено цариградско време, обидувајќи се да го разбере времето кое му престоеше, да н упати, нас неговите деца, по вистинскиот пат, кон Спасението!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)