А татко му е сосопственик на истата фабрика каде што работи тој, Хелвиг.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Како што може да се види, дејноста на фабриката во којашто работеше тој беше од областа на градежништвото и кога настанува спорот, кон крајот на 1999 година, во неа имаше преку 250 вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Гога се изнасмеа добро, а кога чу за кое девојче се работи тој рече:
- Арно си го одбрал гулабот, само малку доцна, така ми се чини.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
И така значи?! Тој, добродушниот Хелвиг, тој благородниот, кого го запозна како таков... во заедничкиот живот што го поминаа сами двајцата... во земјите каде што работеше тој... одеднаш ја прогласува за виновна што се растури нивниот заеднички живот!
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И она што го работеше како да не го работеше тој, туку некој друг, а тој само го гледа како низ магла.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Работникот Орхан Авдиќ од Скопје (сега 54-годишен) беше вработен во фабриката за цигли, тули и ќерамиди – АД за произ- водство и промет на градежни материјали „Киро Ќучук“ – Велес, која во транзицијата беше приватизирана по партиска линија од страна на локални моќници, со договор за работа на неопределено време, од 1982 год. – седумнаесет години пред да настане конкретниот работен спор опишан подолу.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)