Тогаш некој го пушти радиото: кркори на „Гласот...“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Таа пак се проѕевна, го пушти радиото над каучот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ја снимав сцената во која Маршал се бричи, а ако го пушти радиото, сакав да се чуе Прелудиумот од „Тристан”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)