Секој сам си пушта вода и таа сама го мие алето како мисур...
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Додека нечујно се обидував да правам стомачни, го слушнав казанчето како за последен пат пушта вода пред стапките на тетка ми да се оддалечат во ходникот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Понатаму, решив да ја сопрам чешмата од која пуштав водичка на многу мажи.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Неуспешно се обидов да не изедам повеќе од едно копанче, но кога се противев против второто, цревата повторно почнаа да ми пеат и тетка ми Марија не издржа а да не искоментира, - Еве, уште си гладен, ти крчат цревата! - и да ми тутне уште едно парче месо во чинијата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ја пушташ водата, а тоа цревцето како змија се извива и го бркаш низ бањата, па си принуден млазот да го намалиш на минимум и, по принцип капка по капка, да се тушираш, нормално со придружбата на Мара.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Покривите пуштаат вода, на водениците нема ни еден чарк.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Среќко: Би требало да се навредам, но јас сум џентлмен и прифаќам критика.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Грета: Тоа и не е некој проблем. Треба само гостите да ги натерате да пуштаат вода и НЛО мувите ќе си заминат на својата планета!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)