пукне (гл.) - глас (имн.)

Пукна глас дека некој од неговата дружина, или цела таа, за да го ограби, го суредила, па властите се вдадоа во потера по нив, по другарите Хаџи Ташкуви, па така Потковицата, што се вели, со едно мавнување се ослободи од две зла, од Хаџи Ташку и од неговата дружина...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во гратчето пукна глас за жената на судијата: останала бремена, а тој војник како и Никола. Невозможна, неиздржлива положба!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
СИМКА: Еве сум, еве...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ризо му ја соопшти оваа вест на Петка и Ристета, Толевите другари во земјанката и како топ пукна глас по Маданот за неговото блиско присуство.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе пукне глас низ село...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)