Состојбата на зависност што е карактеристична за пред- ојдиповската констелација, во која задоволувањето на потребите зависи од „каприците на Другиот“ се репродуцира, во сразмерите на субјектот, до социо-симболистичниот Друг, што натаму се пројавува во облик на Другите-за нас-закон, Другите во она, што можеме да го наречеме „добродушен деспотизам“: „Нарцизмот е психолошки израз на таа зависност.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во случајот со геј- субјективитетот, овој рефлекс на откажување се пројавува во поинаков облик: единствениот вид субјективитет што се квалификува за „сериозна“ лезбејска и геј- анализа е оној што може безбедно да се теоретизира во регистарот на психоаналитичката апстракција.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Подеднакво пречи и недостатокот на слух што го пројавувам во повеќето дијалози, особено при крајот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)