Можно ли е, заради таа своја проклета Партија, да не ми дозволи да прочитам една љубовна песна, во која само ќе ја опишам косата на љубената, под сјајна месечина?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Среќен сум што прочитав една убава книга за нашиот мил Балкан.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)