протурка (гл.) - свој (прид.)

Колку што се сеќавам не му реков на Боге дека не успеа да ме насмее. Можеби згрешив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Танаско како одвај да ја протурка својата снага низ вратата, покриен со дебел слој снег што го истресе внатре во одајката, влезе со грбот а не со очите, оти гласот и очите го водеа гостинот Бујрум у нашта кујќа, место коуку милуваш, уште тоуку може да собере! и ѝ се обраќа на својата жена без да се заврте, сега тресејќи го снегот од гостинот Пено мори, устрау да те удри, пули кој гостин ти носам!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Вака батка, поттурнатите нејзини желба и изневерените очекувања биле вистинските судии кои се потрудиле не само да ја протуркаат својата правда туку да ја изречат и казната за поука на поколенијата.“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)