протури (гл.) - свој (прид.)

Та некој ќе поминат арно, ама на некои ќе му трпат дечињата! — стои на својот збор Калешко и сака да го протури својот предлог.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На пример, кај галеристите и антикварите неверојатен бес предизвикува фактот дека некој фалсификатор успеал да го протури својот фалсификат.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таквиот бес поради мамење не е ист со љубомората, но често се заменува со неа.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)