Славчо не разбра што му рече жабокот, па затоа протрча покрај него како да не го ни видел.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Го стави писменцето в џеб, се сврте, па како со остен да го боцка некој, протрча покрај колибата, и продолжи да трча по патот, сѐ по свежите траги останати од тркалата на џипот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)