Значи, еден Македонец од Источна или од Северна, или Јужна или Западна Македонија нема право да се противи да биде избрано централното македонско наречје за литературен јазик само затоа што не му се чинело убаво.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Мајка во себе се противеше да го пушти по, за неа, неизвесни патишта.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)