До спомнатава вечер протекле речиси три месеци во бдеење над судбината на мисионерката чие што грабнување возбудило многу Дворови и многу Царства ширум Европа.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
...некаде меѓу третиот и четвртиот милениум ме зајдува неизбричената брада чешајќи чувствувам промена на сопствениот облик не можам да си ги напипам очите а гледам толку добро каде ли ми е носот доловувам најситна мирисна нијанса влакната низ кои минувам со мојата некогашна рака се невозможно меки речиси течни речиси протечни речиси нестварни... мiroir du mervelleux или за особината компензаторски прогласена за видовитост – да се сочувствуваат нештата пред да се случат
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)