простира (гл.) - во (предл.)

Еразмо слушаше. -Сврти се, забележи се околу себе, почувствувај се, напипај се со сетилата на духот, простри се, како светлината што се простира во безкрајот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Неговиот имот се простира во други подрачја и во друго јаве.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Но она што тука се артикулира во пресекот на трите хоризонтали, е оцртувањето во долниот домен на една перспективистичка машинерија, а во горниот домен на привидите на еден четиридимензионален организам: тело на една Невеста што се простира во четири димензии.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)