прости (гл.) - со (предл.)

Па дури да се простат со посестримките. Не му се оставаат аловите прегачи и чорапи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога кловнот ќе престане да биде смешен, треба да се прости со животот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Седна на креветот и се прости со белината на ѕидовите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Мака му беше да се прости со една ваква волшебна моќ, но истовремено сакаше да има и обични раце, па реши, откако поразмисли малку, да се послужи со итрина.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ете, дојде часот да се простиме со животот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Кога кловнот ќе престане да биде смешен, треба да се прости со животот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Од височинката, каде што се прости со Денко и доктор Коста, убаво се гледаше наоколу, и денот беше од убав преубав, небото сино како синчец, сонцето жолто како качунка, миризби како да е сред мајска покосена ливада, а сето тоа тој ниту го гледа, ниту го чувствува.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Така се простив со убавата Софија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)