Неговите книги израснаа од други книги.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој пишуваше фикција заснована на теологии и филозофии, литература заснована на литература.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Борхес направи сличен избор: соочен со хаосот во светот, тој го избра редот на библиотеката, сигурноста на одгатлив лавиринт.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Поимот манија му соодветствува на она што Џордано Бруно го нарекувал furore: вистинскиот поет ги презира правилата, тој е “инспириран” како Хомер, сѐ пронаоѓа во себеси.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
За да го променат законот на општествената рамнотежа, тие ги изнајмуваат појците и гусларите на јазичките и сите други кривотворења, боцкалата, душкалата и крвопиите, а потоа целиот разлог на општественото постоење, со таквиот јазик, го пронаоѓаат во националната биологија.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Слично како и вистинските надреалисти, Вудринг зависи од сликите на своето подсвесно што ги пронаоѓа во соништата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Соочен со хаос во светот, Астерион Минотаурот го бира суредениот свет што го пронаоѓа во една човечка градба - лавиринтот на Дедал.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Моите бивши љубовнички, како и летните познаници од земјава и странство, чии адреси ги пронаоѓав во правливите, бележници, беа отпрвин, и покрај честите измени на нивните имиња, најпријатно изненадени.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)