прозвучи (гл.) - глас (имн.)

- Те фатија! - како одглас прозвуче гласот на Арсо и усните му се собраа во мрачна иронија.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Елена! - кликна Денко. - Денко! - меко како шепот на топло ветре прозвучи гласот на девојчето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)