“Постојано мислам на тоа,” продолжи таа одушевено.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Успева како и секоја друга добра литература бидејќи читателот сака да дознае што ќе се случи понатаму.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Таа е од оние луѓе што секогаш ги имаат истите проблеми како и вие, но едно милион пати поголеми.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
„Не смееме да зборуваме ништо по патот“, продолжи таа, „за случај да нема некој скриен микрофон.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Професори главни просветители на младата нација. –продолжи таа –Ги подигаме, мораме да мислиме како: Психолошки правилно да ги насочиме, да го поднесуваме нивниот бучен темперамент и што ли уште не.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Арсо немаше сили да ја продолжи таа жестока игра.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Разбирам јас зошто си ти навредена. – продолжи таа како да ми ги чита мислите – зашто сметаш дека прстените треба да се носат на прстите, а не да се кријат во кутичиња.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Е, затоа згрешив, зашто да беше повозрасна... ...
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Тој умре, а син му Профим ја продолжи таа негова желба со уште поголема страст: чинеше сè само да го види еден ден сиот брег негов.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
“ продолжува таа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
- Но, - продолжи таа, - за каде тоа се договарате со Ведан?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- А, Бреза пак, - продолжи таа, - банана не сака со очи да види.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Бродот на кој војникуваше, -продолжи таа, - потонал, се удрил во некои карпи, а Наума мој, не успеал да го спасат. Се удавил. Одамна се случи тоа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Околу нејзиниот дворец, - продолжи таа додека внимателно и со мака се искачувавме по тесната патека што водеше низ карпите крај езерото, - течела брза и бистра планинска река со многу златни риби во неа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Принцезата, - продолжи таа, - имаше волшебно стапче и со него ги оживуваше умрените.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Бато, - продолжи таа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
„Нешто слично може да се рече и за времето“, продолжи таа и ме погледна со оној нејзин долг, испитувачки поглед.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
-Проблемот е во тоа - продолжи таа малку подоцна - проблемот е во тоа дека на нашиов нов пријател јас не му се допаѓам! - рече таа туркајќи се посилно во прегратката на Зрновски. – Повели, прашај го!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„Сѐ што требало да ти каже мајка, ти кажала некоја друга жена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„А ти сигурно не очекуваше да бидам… ваква.“ Рајнер молчеше. „Ете, молчиш,“ продолжи таа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
"И не велат во песната Рајна Бурева, туку Рајна Коцева", продолжува таа и само тупка, тупка со чевлите по душемето.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Меѓутоа, единствената личност што мене ми остави впечаток за време на ова интермецо на мојата вработеност – тоа беше кондуктерот во трамвајот кој со својата алатка за дупчење билети ми го поништуваше денот; ќе го кренеше тоа парче хартија, мојот неделен возен билет, ќе го вотнеше во отворената челуст на својата справа и некакво невидливо мастило на него ќе поништеше два сантиметра – и еден ден од мојот живот – еден скапоцен ден кој ми носеше само замор, ниту приближно со онолку пари колку што ми беа потребни за да ја продолжам таа бесмислена работа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Веднаш, без да дадам отказ, го напуштив своето место, си ја презедов врз себе одговорноста затоа што на масата останаа неиздупчени сметки, несортирани, и не ми остана ништо друго освен да заминам дома, да ги земам парите и преку разнесувачите на вредносни пратки да ги информирам роднините за мојата нова финансиска ситуација.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Да, зашто не би, - продолжи таа со чешкањето на грбот на Преведувачот и вооопшто, со говорот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
- Знаеш, тоа ти е доживување на светот и на животот, - му одговори Помошничката, кога Преведувачот ѝ влета во зборот: - То-ест, на внатрешниот и надворешниот рамноправно?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)