прифати (гл.) - мој (прид.)

Подоцна, во кафулето, сега веќе само Ана додека одблесокот на Маргарита се повлекуваше пред стварноста создадена од чинцано и зборови, рече дека ништо не разбира, дека се вика Мари-Клод, дека мојата насмевка на одблесокот ѝ причинила бол, дека во еден момент дури помислила да стане и да го смени седиштето, дека забележала како ја следам притоа не чувствувајќи страв, токму тоа беше противречно додека ме гледаше в очи, додека го пиеше својот чинцано, додека се смешкаше не срамејќи се што се смее, затоа што речиси веднаш го прифати мојот препад среде улица.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ме сместуваа во сферата на граѓанскиот сектор и велеа дека таквата активност се коси со работата во нашата професија.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тие не можеа да ја разберат и да ја прифатат мојата борба за човековите права.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ме сместуваа во сферата на граѓанскиот сектор и велеа дека таквата активност се коси со работата во нашата професија.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тие не можеа да ја разберат и да ја прифатат мојата борба за човековите права.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Таа ја прифати мојата рака: така споени, ние наслушнувавме заедно запирајќи го дишењето.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тој е вознемирен. Знаеш, не му беше лесно да ја прифати мојата мажачка за Даниел.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Не случајно ми има речено дека ми верува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Очигледно, не го прифаќа моето објаснување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Прибери си ги прстите”, му велам на двојникот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Прилично лесно ги прифати моите предлози.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Махмуд Дарвиш беше свесен дека пред себе нема љубопитен новинар кој би го искористил неговото присуство за ексклузивно интервју туку човек, писател и поранешен дипломат кој ја споделува на еден посебен начин судбината на неговиот народ, како дел од човековата судбина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој внимателно ме слушаше, се разбира, го прифати мојот неочекуван предизвик.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сега, додека размислувам за тетка Боса наеднаш си спомнувам дека јас сето време додека таа зборуваше молчев.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и верувам дека Благола ќе ги прифати моите причини и дека ќе побара и самиот да се врати дома, му објаснив на Смокот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но, кога јас настапив со мојата дискусија, внимателно ме следеше и како што врвеше времето, му се гледаше на лицето и во погледот дека полека ја прифаќа мојата теза барем засега да не се градат браните на реката, а со тоа јагулите слободно да си го минуваат патот до морето, океанот и назад.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)