Кога се припи до вратата се вкочани од вџашеност, кога на гумното во нивниот двор, наслушна некои машки гласови: - Ноќеска ќе има бој со нож!; Кој ќе се согласи да се бори ќе добие отсуство!;
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Само таквиот малуброен слој на граѓанство, припиени до владеачките јасли, се напојуваа како сушни предели, останатите слоеви беа немоќни набљудувачи....
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Таму, на пожолтената слика на целото семејство направена пред којзнае колку години, важно пред повеќе од половина век, на некој празничен излет, е тој, дете со црни, тркалезни љубопитни очи, во доколенки и куси панталони со платка и прерамки, припиено до мајка си. „Ова е брат ми, ова другиот брат...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Плачејќи, до себе студената ја гушна глава ко бршлан којшто јавор млад прегрнува,се припива до таа тенка става .. .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Беа жешки летни денови, но свежи ноќи. Кога се потпре со грбот на каменот, почувствува дека е уште топол од дневната горештина.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Леси се случува како и сите видливи појави: арапскиот ресторан на четвртиот кат во испразнетата зграда, голтките топол пијалак од шарената шолја извалканиот кафеански чаршаф, онаа жена во кафеаво палто и со долг бел шал врз него, која го припила до себе своето дете сред уличниот метеж, тркалезната купола на амамот, запрено во мигот пред тресок.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Божилак од тоалети - припиени до телата: тесни, затворени и широки, обгрлени, - трепери, мами... Раздраган, свечен шум...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но, пределот не можеше да се припие до мостот, ниту мостот до пределот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)