прими (гл.) - во (предл.)

Сега оддалеку гледам како врват низ улицата сребрена, дишејќи го воздухот на бесмртноста, без да ме примат во нивната дружба, на нивните идновековни патувања низ безбројните златни улици, покрај милионскорачните мозочни аудиториуми, во милиони разнобојни глави на планетава.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
На 8 април 1993 Р. Македонија едногласно е примена во организацијата на ОН под привремено име Поранешна Југословенска Република Македонија како 181 членка заради енергичното противење на Р. Грција.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На 10 јуни 1993 македонската влада го прифати предлогот на владата на САД да испрати контигент од околу 300 американски војници во рамките на составот на мировните сили во Македонија, каде веќе беа распоредени 700 нордијски војници.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
За да не цркнам како рис во кафез својата доза од интернет дрога морав да ја примам во најблиското и засмрдено од цигари интернет-кафе дружејќи се со копиљаците кои наместо да играат баскет и фудбал пред зграда, секојдневно ги вежбаат своите ратни вештини преку вечниот и неповторлив кантер страјк.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
И да го примиме во Судот, бргу ќе заглави, на првите параграфи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во една пригода и му рече дека, доколку не биде примен во Судот, за него, во Институтот, додека е тој директор, секогаш ќе има место.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И да го примиме во судот, фајде никој ќе нема.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тоа, за Татко, и покрај сите сомнежи, беше некаков знак дека ќе биде примен во Судот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Потпирајќи се на една голема ластегарка и со завој на главата, под кој му стрчеа перчиња руси коси, тој застана пред војводата Питу Гули и, гледајќи го право в очи, го замоли да го прими во четата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Доктор Коста ги слушаше простосрдечните зборови на Антим и му се чинеше дека градите му растат, растат, се отвораат да ја примат во себе сета добрина, сета убавина на денот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потоа, Иле на луѓето им кажа дека, за жал, уште не може никого да прими во својот дом затоа што допрва треба да ја среди својата таткова куќа, но дека штом смогне сили, ќе им се придружи пред продавницата за да ги распраша како се и како преживуваат во својот тежок „андердивелопмент”.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Затоа стрико Борис мене многу ме сакаше и после ме прими во Партијата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Сè уште беше жива – девеесетгодишно, збрчкано суштество, кое одвај го натера да го прими во својата колипка, каде се тетеравеше меѓу валканите лонци, изгладнетите мачки и мемлата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Темелко, решителен младич со изградена класна свест, веќе беше примен во ЦМОК...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но, онаа меѓу вас што ширум ми ги отвори портите на својот дом и ме прими во него со чисто срце, ме разбуди од дремката што ме беше обзела.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Видов како онаа меѓу вас која прва ме прими во својот дом си ги прегриза усните од жал и подавајќи ми леб и вода, со својата топла и мека рака ја допре мојата, жилаво старечка и растреперена. ’Татко, до кога ќе луташ?‘ ми прозборе. ’Немаш свој дом, главата и брадата сосема ти побелеле од последниот пат кога те видов, а телото ти се смалило под товарот на годините!‘ Трогнат од милоста во нејзините зборови, тогаш ѝ реков: ’Вистина е, единствена ќерко моја, јас страдам, но се радувам!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Беше една мечка, што можеше да прими во своето огромно тело уште неколку негови зрна и да ја впие во себе сета нивна придушена бол, но беше и една погодена мечка, што можеше да чекори и да продолжи кон него со една не толку тврдоглава решеност, со сета крвава трага, што веќе ја оставаше по снегот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Да беше некој друг на моево место, тој сигурно ќе му речеше дека ова ќе придонесе да биде примен во Партијата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ана, не можев да те примам во моето срце. Тоа е полно до горе со гнев и омраза.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
По мала Богородица дојде еден сапотничанец и побара да биде примен во четата. - А што те натера, го праша војводата, дали имаш некој убиено, или сакаш некого да убиеш?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Бојана го прибра во нејзиниот кревет (- гревче едно, зарем мислеше дека со цел памет ќе те оставам да спиеш на подот?), што малку го подсмири, дури и сонот неколку пати сакаше да го прими во неговото царство... ако Бојана за беља не почна да грчи.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
А Сатурн ја заштити болничарката. – Ме известија од осигурителната компанија за автомобили – рече. Раководителот задоволно се сложи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Раководителот лично го прими во својата канцеларија, чиста и уредна како воен брод, и му поднесе срдечен извештај за состојбата на неговата сопруга.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Фарук Кадуми како по обичај ме прими во својот министерски кабинет.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Под притисок на своите арапски партнери, но и по критиката на преговорите во Кејмп Дејвид, Бургиба ќе ги прими во Тунис, како ново седиште наместо Каиро, Палестинската ослободителна организација на чело со Јасер Арафат, како и Арапската лига во 80-те години на минатиот век.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се најдов во парадоксална невозможна мисија: ефикасен можеби таму каде што не бев упатен, а неефикасен во земјата во која бев упатен.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Титовата Југославија која со запрената еволуција кон демократија, мултипартизам и конфедерација, без цврста опозиција, остануваше без алтернатива како земјите во кои комунизмот беше осуден на пропаст, но во кои ја се најде излезот кон новиот демократски поредок на чело со Хавел во Чешка или Лех Валенса во Полска...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не бев примен во претседателската палата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тогаш јас слегов од Стрелеско и таа ме прими во дворот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Се сети на нејзиното последно писмо што го прими во единицата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Помислив и на обвинувањата на кумановката Николина Кралева а потоа и на првите обвинувања, што ѝ биле упатени и на тетка Боса; поточно помислив на нејзиното писмо што го примив во тие денови.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Колку што ми е познато, единственото испитување во психијатријата што направило споредување меѓу таканаречените нелекувани луѓе во некоја простојна околина и луѓето лекувани во клинички контекст, покажа дека опоравувањето на психијатриски нелекуваните личности е подобро од оние кои се правилно лекувани во психијатриски контекст.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Пред средствата за смирување, електрошоковите и лоботомиите, третината од сите оние што доживеале нервен слом и со дијагностицирана психоза биле примени во болница, покажуваше тенденција потполно да се среди и да излезат за три месеци, и тоа без било каков третман, којшто денес по правило се дава веднаш по приемот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Па кога едно дете ќе ги сфати овие нешта, како што ги сфати и Зоки Поки, тогаш за него е најголема среќа кога тие тато и мама ќе го сакаат и него, и ќе го примат во својата убава заедница, чувајќи го како најскапото што го имаат.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Најпрвин треба да прашам дали ќе ме примат во автобус. Сега сè се млади шоферчиња, ама ќе најдам син од некој мој другар.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Пред одржувањето на септемвриската средба во 1997 година на сите амбасадори на Франција во Париз, претседателот Жак Ширак прими во аудиенција во Елисејската палата неколку од двестете дипломати.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ме прими во Француската амбасада, која тогаш се наоѓаше во една приватна зграда со двор близу до скопскиот парк, недалеку од моето некогашно Козар маало.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
„В) Да ѝ се пристапи на Советската влада со идејата за постигнување заеднички договор за немешање во политиката на Балканот“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И во однос на ЕАМ се сметало дека во средината на 1944 година веќе не „би било можно…да ѝ се даде екслузивна поддршка на ЕАМ“, особено во моментот кога „грчкиот премиер се согласил да прими во Владата нејзини претставници и да ја вклучи ЕЛАС во Националната армија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Ако Петра не го прими во својот „пансион“, ќе се смести во кампот што од Брезница беше оддалечен околу петшестнаесетина километри.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А што не направив да ја примиме во уметничката секција...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А само што ме примија во раководството на Сегрчкиот сојуз на жените.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вечерта, Татјана Перипелицина ќе ми рече: — Решивме да те примиме во нашата уметничка секција.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)