Но никое од децата не го примаше во играта, зашто ни тој, ни Лидија, не знаеја да играат некоја игра токму онака како што се играше.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Реториката на Томасини едноставно ги преотсликува и ги открива сегашните услови под кои геј-луѓето по правило се примаат во јавната сфера – а особено во официјалниот дискурс на вестите: околу нашата различност од нормалниот свет се прави чалам, но од неа и се мијат раце.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова го правеше поради тоа што не го примаа во војска.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)