Не сум заробеник на спомените, сето она што го перцепира моето око и ги впива во себе прозаичните секојдневни доживувања и илуминации, создава во мене катарзичен порив, ундулација на чувствата, а филтерот се фабулозни увертири на секојдневните драми.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Суптилно ѝ се прикрадувам на глорифицираната осаменост.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Парчињата од искршените соништа ги сокрив под тепихот за да глочкаат и крцкаат, секојпат кога копнежот се прикрадува на прсти.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)