Не престануваше во неговата свест играта со недофатливоста, фаталноста, како облик на случајноста, признавајќи ја како единствено можно божество.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Патувањето со балканското вовче не престануваше во нашите соништа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Не престануваше во мислите со споредбата на патот на семејството и со однесувањето на јагулите на нивното патување, со нивните постојани метаморфози.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Доколку технолошкиот медиј би се прогласил сам по себе за уметничко дело тогаш тој престанува во целост да биде технолошки медиј и во целост станува уметничко дело. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 32
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)