Македонија, во нејзините историски и етнички граници (Источната откај Тракија тргнува од утоката на Места, ја пресекува нејзината делта и одејќи пругоре по реката стигнува до местината длабока клисура.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Убаво е во Варшава да се пресечуваат нејзините улици, да се шета така бесцелно, од едно до друго место и, се разбира, не ќе сметаш дека си бил во неа, ако не си се надвиснал над Висла од мостовите, таму близу до Воениот музеј.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)