Нешто ме пресече во колената: можно ли е, си мислев, можно ли е онаа глупава Луција да му раскажала сѐ?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И, чудно, ама сега, кога веќе немав пречка пред мене, кога се најдов во тоа диванчето, кога требаше да се качам по скалите, одеднаш овие нозете мои како да ми се пресекоа во колената.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Дедот Петко тргна од пагурчето, Митра напече месо, извади и сирење, море и некоја колбаса пресече во тукот. Јатрва дочекува, не е шега работа!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Мене нешто мигум ме пресече во свеста, цел еден систем проработе во мене.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)