прерасне (гл.) - во (предл.)

А и самиот управител имаше отворен и другарски однос кон сите вработени, што Мушаланов го оценува како доста позитивна работа и наведува дека, доколку управителот професионално и навремено ги плаќаше обврските спрема вработените, самата Агенција можеше да прерасне во модерна компанија. 289
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пред започнување на спорот со првичната Агенција за обезбедување и истрага тој околу седум месеци, од февруари 2007 година, работеше како работник за обезбедување – сѐ до критичниот момент на настанување на проблемот, во септември истата година.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во Агенцијата каде што работеше, која функционираше како ДООЕЛ, во тој период, работеа 12-13 луѓе како „обезбедувачи“ – сите, освен управителот, со облигационен договор за дело и со статус приправници!?3
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Отпрвин малку нељубезно го прифати нашето запознавање но тоа набргу прерасна во попатно мало пријателство.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во тоа време Охрид прераснал во црковно-просветен и книжевен центар и се претворил во најразвиен словенски културен центар не само на Македонија, туку и на целиот словенски свет.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Таа мала престрелка за само еден месец прерасна во вистинска војна кога во март во Тетово за време на организирањето на митингот од три невладини организиции под мотото “Стоп за државниот тероризам против Албанците”, започна воениот судир меѓу албанските екстремисти од една страна и полицијата и АРМ од друга страна.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Постигнатите резултати, во овој период, пред сè, биле резултат на работата на ПК на КП за Македонија и Покраинскиот Воен штаб, кој во јуни 1942 прераснал во Главен штаб на Народноослободителната војска и партизански одреди на Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
За непосредно раководење со партизанските одреди, пролетта 1942 бил формиран и Оперативен штаб (како орган на Главниот штаб).
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
При крајот на месецот по наредба на Врховниот командант на безбедносните сили Борис Трајковски започна операцијата за чистење на албанските екстремисти.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Штраферската револуција од улица прерасна во државен проект.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Егоизмот прерасна во колективна болест.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Архивот, во визијата на советниците на Водачот, особено на Мирон Донски, требаше да прерасне во еден вид пророчки центар за расчистување со сеништата на минатото, со помош на откривањето на вистинските документи...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Каталогот од на тој начин расфрланите умножени случаи внатре во книгите со кои останува опкружен задушениот леш прераснува во еден вид на надреалистичка, либрофагиска закана.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Оттука па натаму, крекот прераснал во дрога за широка потрошувачка посебно во седумдесеттите, кога корисниците почнале сами да го произведуваат.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во повоената декада, во тоа место живееја три илјади жители, но многу бргу прерасна во општина со петнаесет илјади жители.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Одвратноста кон алкохолот сега прерасна во чувство на болка.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Така, во Брезница опстана да живурка уште прекарот Брчалото што прерасна во поговорка што одвај потсетуваше на својот стопан.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Така, тоа „јас“, сосема незабележливо за оној кој потпишува, прераснува во едно колективно јас, во „ние“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А дека тоа е така ме увери она додатно прашање што требаше да ги обезвредни сите размисли со кои заспивав и се будев.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ваквото дружење подоцна прерасна во еден вид живеење или поточно игра, како што реков веќе, во која не вложував ништо а таа сепак ми ја поттикнуваше самодовербата и ги збогатуваше доживувањата што ми недостигаа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или: „Човекот дали смее да е скаран со времето!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или: „Колку е можно грешката да прерасне во грев кога намерно ќе ја сториме!?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И наеднаш сфаќам дека всушност јас сум творецот - обликувач на глупавите прашања, и дека со нив всушност настојував да ја омаловажам загриженоста од ситуацијата во која се наоѓав.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Помислив: дали е воопшто потребно да нагласувам дека тие разговори, игри, необични настани, (не знам уште како да ги наречам), не беа изведувани само еднаш?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ништо што се стреми да прерасне во геј-трагедија не може да ја избегне бледата дамка на смешноста, како што разбрал Чарлс Ладлам и како што сведочат многуте пародии на трејлерот за филмот Планината Броукбек што се вртат на интернет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па, злогласната реплика на Бети Дејвис јасно прерасна во показател на одреден конкретен став, карактеристично држење што инаку би било тешко да се долови со три зборчиња: комбинација од вулгарност и гордост, презрива надменост, погрден естетски суд, претенциозност на несудени високосталежници и ситничаво, женско отфрлање на несебичните, искрени, машки вредности на средносталешката пристојност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму тоа го изнесе на видело македонскиот „национален сепаратизам”, од кое после произлезе и образувањето на „Комитетот за придобивање на политичките права на Македонија дадени од Берлинскиот договор“ во Солун (1893) што прерасна во моќната ТМОРО.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
” (The H.Y.T., August 29, 1993.) Но, без оглед на сиве овие прашања, скепсата и проблемите што ќе треба да се решаваат, без сомневање е дека технологијата на хипертекстот ќе се шири и можеби од алтернативен ќе прерасне во етаблиран статус, ако поради ништо друго тогаш поради едноставниот факт дека текстпроцесорите веќе ја заменуваат севкупната печатарска технологија, а компјутерските информативни системи стануваат Сезнаење* на малиот простор од дискетата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Дискусиите што ги водеа секогаш започнуваа од размена на фактографски податоци и импресии за книгите што ги прочитале и филмовите што ги гледале, за потоа да прераснат во филозофски расправи за суштинските нешта – животот, смртта, постоењето или непостоењето на Бог, релативноста на љубовта, вродената добрина или злоба на човечката природа, предодреденоста на нештата и што уште не, оти тогаш за себе веруваа дека се новите големи мислители.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Таа беше новата љубов во неговиот живот, љубовта што му дојде како изненадување, необичното пријателство што прерасна во љубов...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Љубовта ти доаѓа како изненадување, и самиот нема да знаеш кога ќе ја видиш, нема да ја препознаеш..., необично пријателство што прераснува во љубов...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Владата планираше овој ден на заменетите улоги да прерасне во традиција.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Мислам дека бракот ќе биде уште еден додатен мотив симпатијата да прерасне во вистинска љубов.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тогаш сѐ уште не насетував дека сликата на некој кој се затекнал во празна куќа ќе прерасне во постојано чувство на бездомност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Пораст на сочувство кое ќе прерасне во надминување на ситните замерки.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Се случувало маалското пријателство, еснафската здруженост да прераснат во долговечни врски кои често ги надминувале официјалните спротивставени институции.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Јазот од детството прераснал во опасна река, мислеше.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„И вие верувате во тој потоп, докторе?“ праша и не чу (можеби: „Не, и не верувам дека сте луд“) зашто шепотот на неговите ангели прерасна во висок писок и го освои.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Арафат ја внесе Палестина во светската историја, тој прерасна во легенда која им беше потребна на Палестинците - ја прифатив размислата на Кадуми.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Фарук Кадуми ме доближуваше со своите размисли до мојата теза за моќта и немоќта на владетелите да се справат со историјата...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тук там по некој човек што се врти по долгата колона, дечиња од пред влезовите истрчуваа на кај колоната, молчејќи да ја следат, за на крајот, кога Геле ќе стигне пред една недоправена куќа со две црни дупки наместо влезови а со исто такви црнини на првиот и вториот кат, да прераснат во цела сурија.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Така, за неа, бекташката одредба според која Бог е таму каде што повикува добрината, прерасна во верување дека Севишниот ѝ го дарил животот за да ги спасува своите чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За Мајка, непредвиденото заминување значеше уште поголемо одда­лечување од нејзиното семејство, за моите браќа замину­вањето значеше крај на детскиот рај, а само за мене, тогаш двегодишен, ова заминување, во подоцнежните години, прерасна во вистински мит кој ќе ме обзема со години и ќе биде еден од битните генератори на моето пишување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Вечерата прерасна во убав празник.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Од баталјон прераснавме во бригада.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Смеата, на крајот на краиштата, е совршената форма, идеална реализација на модерната, со што се потврдува интуицијата на Бодлер, според која модерната естетика на пренесеното чувство прераснува во психологија, и дури, следејќи ја формулата на Ниче, во една „физиологија” на нервите, на здивот, на мускулите - што сè произлегува од смеата. превод: Ана Пејова Jean-Yves Jouannais - LE SIECLE MYCHKINE OU L’IDIOTIE EN ART (Art Press 216) 32 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
И покрај сите овие забелешки, уметничкиот свет во Токио вложува голема надеж во МОТ и зборува за можностите тој да прерасне во јапонски „МоМА” или „Pompidou Cen- ter”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во „Ливчињата“, под ознаката : Вечер, 21 октомври, Ѓошо Савев со скудни но бирани зборови има констатирано дека работите се одвиваат во позитивна насока; дека Мис Стон има сѐ поповолни сознанија за Револуционерната организација и за борбата на народот на Македонија за слобода, и дека не е далечен часот кога нејзиниот страв и отпор ќе прерасне во длабоко разбирање и љубов, независно од нејзината оценка дека грабнувањето го смета за несоответно и нехумано.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Размислувајќи за овие недоречености, Филип Д. на крајот сепак оцени, (а оваа оценка подоцна прерасна во заклучок) дека е сосема прифатливо настаните од овој вид да бидат најавувани, подготвувани и водени токму на ваков начин.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
III. Преку окцето на влезните врати допирот со надворешниот свет може да прерасне во чуден спој на видливото и замисленото.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
На ова можам да гледам само позитивно, како на добра лекција за во иднина. M Драга Нора, слушнав за еден твој нов проект што е поврзан со децата-бегалци од БиХ.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Проблемот станува дотолку побизарен, што конфликтот има шанси да прерасне во судски спор, се разбира доколку не се најде некаков компромисен договор.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во исто време започнува и Кејџовото сѐ поголемо интересирање за источната филозофија во која на почетокот го привлекуваа “еротиката и мирот, двете во индиската традиција постојано присутни чувства”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оваа првобитна интуитивна наклонетост подоцна прерасна во вистинска страст и стана дел и начин на Кејџовиот живот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Врв помеѓу делата од индиската фаза се Сонати и интерлудии (1946), обичен циклус со медитативен карактер со форми кои се повторуваат(сонати) и кои не се повторуваат (интерлудии).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Инженерот Декостер сметаше дека неговата мисија ќе прерасне во парадигма во регионот, зашто Македонија ја сметаше за мирна земја, која го избегна големиот конфликt по братоубиствените војни на Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Од тие причини, според Британците, на таа идеја "не ѝ беше дозволено да влезе во областа на практичната политика", но сметале дека во новонастанатите услови може лесно да прерасне во политичка реалност и да ги загрози британските интереси.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Обединувањето на самите Американци по јапонскиот напад на Перл Харбор можеше да се смета за завршено, но пред американската администрација се постави едно крупно прашање, како да се обединат големиот број Американци од словенско потекло, кои претставуваа основна работна сила во индустријата на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Со тоа европскиот и азискиот конфликт прераснаа во светска војна.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Причината за таквото нивно стравување произлегувала од „внимателно испланираната политика“ на Тито, кој го „намалил српското влијание во Југославија, т.е. ги истиснал Србите во границите на стара Србија и со одлуките од 29 ноември ја поделил Југославија во автономни единици, а една од нив била Македонија, формирана надвор од Србија.“
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Неговата примитивност прерасна во хиперболичност и нечовечност на еден свет кој ни измолкнува и кој во многу нешта го надминува сопственото морално, општествено или еколошко толкување. okno.mk | Margina #10 [1995] 61
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Изродот на тоталитарниот фанатизам демне штом мислењето на еден од многуте и меѓу себе различните го направиме обврзувачка Вистина, што е ослободена од дијалогот со “лажното”; ако нетрпеливоста кон бранителите на невистината прерасне во неподносливост на оние што ја толерираат, сме веќе во канџите на фанатизмот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Што има добро во толерирањето на лошото, доброто или дури Злото?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од гледиште на морален апсолутизам можеби најзначајната причина за толерирање е злата оцена дека тоа зло е неизбежно без оглед на нашето однесување или дека прифаќањето на некои облици на негово изразување е помало зло.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)