препознае (гл.) - себеси (зам.)

Внимателно се загледа, зашто со право не можеше да се препознае себеси.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Моите сништа се празни како белото поле зад прозорецот, а ако и видам во нив човек, како оди во снегот, се препознавам себеси во него.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Со темнината преминувам на креветот, размислувам и неосетно паѓам во сон.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сега кога се препозна себеси како мртов човек, му стана важно да остане жив што е можно подолго.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не можеше да се препознае себеси.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Само што сега можеше да си го помилува лицето и да се препознае себеси во добрина зашто само тоа остана од него.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ако се даде пример од современата француска философија има голема разлика помеѓу Дерида, последниот во долгата линија на синови кои ја оплакуваат долгоочекуваната смрт на татка си, и Иригаре, која се препознава себеси како самохрано сираче несакано од татка си.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)