За да ја отстрани сосем таа неспокојна мисла, почна да вика, да свирка, предизвикувајќи ги на тој начин од далечина своите кучиња, Караман и Стрела, кои останаа крај колибата, да лајат и со тоа барем до превалецот на Гола Глава да не се чувствува сам.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Од една врата влеговме низ друга и веќе бевме во широка одаја, не премногу осветлена, но сепак достатно за да видам необично суштетсво, прилично слично на полип: огромна многуока глава, од која се протегаа долги пипала.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Синиот пајак со златна глава ме посоветува од моите пазуви: Замолчи Пупи Паф, не преизвикувај ги, Своите сили за друго чувај ги.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)