А нашите гробишта, селските велам, се наоѓаат на рид и таму деца ноќ и до попладнето се водеше бој.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Го заобиколи трњакот и влезе во питомината на која до пред една недела, изгледа, не беше ожнеана пченицата.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Жените си прикажуваат. Забрадени, облечени во црно, седат една до друга. Намнисуваат.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
25 ОСМИОТ ДЕН од денот кога дозна за смртта на Ристо, Крстовица го прегази џадето и, откако го помина бурјаништето, стаса до беловицата што беше ја забележана порано кога со жените одеше да собира суварки.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Аха, значи, кражба! – исцеди Кузе. – Ајде жено, тргнувај пред мене.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Јас молчев. Молчев зашто не му го снам јазикот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Скршен од болка и ниско наведнат, го прегази џадето и, гледајќи пред своите нозе, оди накај бараките.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Крстовица забави чекор во кој Кузе забележа страв. Ликуваше кога гледаше такви.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)