Но, во еден период, додека работеше во судот, пред самото откривање насиџилите, кога и материјалната и работната позиција многу му се нишаа, во времето кога ја одби и последната можна понуда да стапи во Партијата, кога одново започна да се пребарува во неговото минато, тој мислеше дека само еден Орден, дури и од најнискиот ред, ќе може да му ја измени позицијата, да им отвори добри перспективи во школувањето на постарите деца кои ги ориентираше кон средните стручни училишта, што поскоро да се здобијат со свое парче леб.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Размислуваше, пребаруваше во минатото, дали некогаш бил во поголемо искушение.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Камилски за миг престана да зборува, започна да пребарува во своето куферче, како волшебник пред својата точка кој требаше да го маѓепса својот соговорник, извади една мала книга со кафени броширани корици, на краевите излитени, бездруго од староста и преголемата употреба.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Првин бараше зборови кои можеа да се најдат во толковна низа според сличност и дополнување на претходните, но, сепак, најпосле запре на зборовите: инает, севап, атер, рушвет и калауз.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Климент Камилски до доцна во ноќта пребаруваше во своите речници и енциклопедии, книги и поранешни записи, за да ги одреди петте навистина опасни зборови, во продолжение на петте третирани, во утрешната средба со Татко која беше закажана кај него.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Додека Х.Х. ја очекуваше мојата неизбежна реакција на својата провокација, ако не во моментот тогаш во подоцнежниот тек на патувањето, јас засилено пребарував во сеќавањето, во моите записи и книги објавени на албански јазик во Македонија и на Косово.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сега повеќе и не вредеше да се пребарува во сеќавањето по пораките на моите други текстови.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Х.Х. сигурно во тие мигови жалеше што не можеше да пребарува во моите мисли, да ја храни Централата со нови податоци за моите реакции, додека молчев загледан во линијата на хоризонтот која ја искривуваа белите облици на издадените бункери кои навистина ми се видоа како голем ѕид. Балкански ѕид.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко ми и Чанга долго во ноќта чекореа по собата, бараа и пребаруваа во книгите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми продолжуваше да чита, а Чанга живо пребаруваше во спомените од поранешните прошетки низ Калето, со козите или сам.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Одеше прво до своите книги, продолжуваше да прелистува, да бара, да пребарува во книгите, во сеќавањето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Градоначалникот пребаруваше во мислите уште некое место каде што би можеле да се сместат козите, но Чанга го прекина: – Ние сме готови да спиеме со козите, во било какви соби...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
– Каде ги дадовте козите! – продолжи шефот, додека неговите придружници веќе пребаруваа во дворот, во куќата. – Таму, таму ги дадовме! – процеди мајка ми покажувајќи кон паркот... – Каде таму... подобро кому?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)