прашува (гл.) - во (предл.)

Сакав да бегам, ама од меѓу ѕидовите се слушаше детски плач.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нив ги нема! Засекогаш! - А кога тоа? – прашуваат во ист глас дедото и помладото внуче.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Вода доаѓаше отсекаде. Дали е ова Потоп?, се прашував во сонот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Пелагија немаше можност сѐ да чуе, ама мајката Перса и покрај тоа што плетеше нешто, во нејзините стрежнати уши влезе сѐ што изговори Пеличка и се прашуваше во себе дали момата и Песот навистина се разбираат?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Томето не можеше да им верува на сопствените уши, се прашуваше во себе дали сонува.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)