прашува (гл.) - има (гл.)

Вистина на неколкупати и зина, ама одговарајќи на настојчиви прашања поради што тој што прашуваше имаше чувство како со клешти да му го корне одговорот од устата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Прашуваше има ли некаде во Европа старски дом за сиромашни галабици на кои, нели, не им личи да пцовисуваат на улица, а и да сакаат веќе не можат никому да му се одмаздат за беспарицата што им ги кубе крилјата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
АНГЕЛЕ: Гледам кафеана. Влегов. Нема жива душа. Прашувам има ли овде луѓе.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)