Попот пак не се правеше слеп, виде еднаш, виде двапати, три, и бидејќи немаше што да му прави на Милоша, а Анѓа не го слушаше, ни пет ни шест, еден ден си ја зеде торбичката со „алатите" и си отиде кај ќерка си Бисера.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)