Зарем смееме без посебен повод да се правиме недоветни прашувајќи: Случајно некого да не очекувате?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
— Зошто да не го одиграме, прашувам, се правам недоветна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Или: Дали наскоро имате намера да си заминете?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
— Воловите, кравите, коњите, маските, тоа вие барате, анасени... ана!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се разбира, се собра народ. Експерти. Едните велат – гризнато е, другите – не е гризнато.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Никој нема да знае, а и да знае ќе се прави недоветен.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
А стопанот е индиферентен – се прави недоветен. – Должни сте – вели – за четирите изедени парчиња толку и толку.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
— Камо комитите, бре ќерата! — го запраша јузбашијата Милана, а Милан се прави недоветен.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)