„Ти се допаѓа ли да го правиш ова ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
1 „Ах, ова дете, мил Боже пази ми го, што ли прави ова дете на мајка, вака да ми страда, во оган да гори, треска да ја тресе, а да не можам да го запрам, да ѝ помогнам, од маката да ја ослободам....“ - со светлосна брзина ѝ минуваа мислите на мајка Ленче низ главата, мешајќи ја зеленчуковата супа на шпоретот и спремајќи нови ладни облоги за Томето, најмалото и најубавото дете од нејзините 8 деца.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Ми велеше: „За децата го правам ова, да бидат горди на мене“.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
„А како би требало да реагира?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Доктор Гете (кој тогаш, на пример, пред една пациентка, која бесцелно се движеше по собата не застанувајќи, ја испружуваше својата рака попречувајќи ѝ го патот, а таа се наведнуваше, совладувајќи ја така препреката, и продолжуваше брзо и бесцелно да чекори по просторијата) одговори: „Мојата цел не беше да натерам некого да се запраша зошто го правам ова, туку зошто пациентката реагира така како што реагира.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Испечената сланина, натрупана врз качамакот, истурен во широка тепсија, го правеше ова јадење уште попривлечно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)