— Mope, да си го кажа алот, комшии — почна тој и со три збора навистина си го кажа „алот".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Потоа настанува кратка пауза, во текот на која Сухов се прави како да се присеќава на нешто, и потоа почнува да вергла.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
-На пример, таков одвратен факт - почнува тој и ненадејно се преобразува: зазема некаков антички став, бледнее, станува сѐ помрачен, а во неговите очи, кои наеднаш се отворени неприродно широко, се пали чудна мешавина од пакост, тага и демонски начела.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Ми раскажуваа за тебе“, почна тој, „и јас решив да дојдам, да те посетам, ќе ми простиш“, рече, „ако ти го земам времето, знам дека си зафатен со важни работи“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- Велат, одамна било, - почнува тој, - во некоја пролет запретана под илјада години.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Не ги познавам, - почна тој да се двоуми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Беше лето, - почна тој - кога јас, покојната ти баба Елена, мајка ти и тетка ти Ана (Оце беше уште бебе и ја оставивме во Битола со баба ѝ Менка и дедо ѝ Марко), тргнавме на екскурзија на Пелистер.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Сѐ може да биде, почнува тој и пред да го крене шишенцето без брзање се крсти.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А под сликата стоеше нејзиното име: Periplaneta orientalis L. Ces repugnants insectes ne sont que trop com- muns dans les magasins, entrepots, boulangeries, brasseries, restaurants, dans la cale des navires, etc. почнува тој текст.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
- Велат, одамна било, - почнува тој, - во некоја пролет запретана под илјада години.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)