постои (гл.) - во (предл.)

Топлата вода потполно се исклучува, а одржувањето на хигиената останува само нешто што постоело во минатото.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Редуцирањето на базичните услови оди дотаму, што им се укинува и водата за пиење и за миење, па така цел погон е приморан да полни вода од единствената оставена чешма, која се наоѓа во РЕ Енергана.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Друг таков не постои во Германија или, доколку се јави нешто слично, тогаш се вели дека тој е плагијат на келнскиот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
При тоа телевизијата е постојано on-line, хипер-реален виртуален свет, во којшто живеат мали телевизијци, луѓе за коишто никогаш не можеме да бидеме сигурни дали постојат во нашата стварност или не.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И пак долго ќе се мудрува, баш тука, на плоштадот во Сиена, колку минатото постои во сегашноста и колку иднината ќе постои во минатото?
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
И пак нема точно да се знае, како што не се знаело и не се знае – има ли и колкава е разликата помеѓу шуплоглавците и полноглавците?
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Или не постоеше во него желба да ги помрдне.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Гледај, Рози, сфати. Домаќин... он...,“ старецот се обиде да најде соодветен англиски збор за Домаќин, но англискиот збор домаќин, кој беше најсоодветен не постоеше во неговиот вокабулар.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Оние што не ги бев видела дотогаш; оние на кои не се имав сетено дека постоеле во сите денови на војната; и се разбира најсетне, оние што можат да потрајат и подолго од еднодневна употреба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А тој ден Даскалов ми донесе повеќе пакети млеко и јајца во прав; тенекиини кутии со месо, детска облека, па дури и фустани.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не престанав да сликам. Секоја слика мора да постои во главата пред да се стави на платно и секогаш нешто се губи кога е преобразена во слика. Повеќе сакам да ги видам моите слики без таа кал.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Она што сакам да го кажам е дека уметноста може да биде лоша, добра или индиферентна; но без оглед употребената придавка, треба да ја нарекуваме уметност: лошата уметност сѐ уште е уметност како што лошата емоција, сѐ уште е емоција.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Нема сомнение дека тие состојби на залудност и нереализираност постојат во сите синкретички обиди.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Не постоеше во него никаква омраза и никакво непријателство кон овој прекрасен див нерез, црн и болснат, каков што му се присторуваше, со онолку многу сила во своите скокови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И во тој сон го носеше со себе проклетството за некој баран излез, за некој отвор, што мораше да постои во тоа небо, меѓу тие дрвја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го интересира нешто што не постои во реалноста.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Татко, поради шеќерната болест што почнуваше да го нагризува, повеќе се задоволи да ја гледа баклавата и само да ги лизне позлатените слатки кори од своето парче, додека го слушаше Камилски, веднаш помисли на улогата на овој драгоцен десерт кој постоеше во целиот тек од постоењето на Османската Империја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Впрочем, и денешниот облик баклавата го доби откако влезе во големите кујни на царската палата Топкапи во Цариград и стана култно јадење во царството и надвор од него...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Амбасадор на земјата која беше осудена да не постои во историјата на балканските империи. Се враќав во земјата на која се наѕираше картагинската судбина, но во една нова проекција.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Еве еден пример. Зборот „слободен“ сѐ уште постоеше во Новоговорот, но можеше да биде употребуван само во такви реченици какви што се „Ова куче е слободно (нема) од болви“, или „Овој стол е слободен“, односно не е зафатен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Стварноста постои во човековиот ум и никаде повеќе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Но постоеше! Постои! Постои во сеќавањето. Јас се сеќавам. Вие се сеќавате.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Другарот Огилви, кој никогаш не постоел во стварноста, сега постоеше во минатото и кога еднаш фактот за фалсификатот ќе се заборави, тој ќе постои исто толку автентично и врз основа на исти докази како и Шарлемањ, или Јулие Цезар.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постоела во Скопје и Пајкова џамија. Тоа уште се памети.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во овој случај, конкретниот работник има право на годишен одмор со т.н. минимално времетраење, кое не може да биде пократко од десет работни дена; б) договор за вработување со скратено работно време кај по- веќе работодавачи (т.н. двоен работен однос) – којшто има за цел постигнување на полното работно време определено со Законот (чл. 49, ЗРО/05 – иако слична одредба веќе постоеше во чл. 39 од ЗРО/03 – Пречистен текст).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Законот од 2007 година воведе многу новини кои не постоеја во ЗУЗРОСД од 1978 година.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
4. Заштита при работа Наспроти ЗРО (1993), ЗРО (2005) не содржи некои важни одредби што се однесуваат на заштитата при работа, а главната причина за тоа е што материјата што се регулира со нив беше пропишана со посебен закон – Законот за заштита при работа (1998). 20 Една од тие одредби што повеќе ја нема во ЗРО (2005), постоеше во неизменет облик во ЗЗР/98 (чл. 45).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Од каде ќе дојде тој спас, не и беше јасно, но постоеше во неа надеж и таа машки се држеше пред кадијата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Двор, градина, чешма и други присподоби не постоеја во него ни околу него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ја зближуваше со нив не само заедничкиот албански јазик, етничката припадност, туку и судбината на заминувањето, а со различните вери, само си ја зацврстуваа љубовта кон заедничкиот Бог што постоеше во природата на Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но тоа не е најстрашното. Пострашно е она другоно: не сум сигурен денес, но не бев сигурен ни тогаш, колкаво беше и дали воопшто постоеше во мене чувството на прогонет.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ковчегот со доживувања и поединостите што можеле да се престорат сон можеби веќе и не постоеле во моментот кога Привидот одлучил да го избере патот на заминувањето...
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Возбудата поаѓа од окото – чудесното постои во стварноста и се вклопува во нејзиниот природен тек.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
203 Richard Corliss Лудиот Стоун “Родени убијци” (Natural Born Killers) на Оливер Стоун е сиров и демонски - и дело на виртуоз Дали сите во Америка се мрднале од умот?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Преку Курт Швитерс, како и преку други дада-уметници, сведоци сме на експлозија на решенија кои немаат повеќе никаква врска со сликарската традиција, и со традиционалните средства. Како си го објаснувате недостигот на внимание за делото на Швитерс кој постоеше во Франција сѐ до неодамна? Како што реков, Швитерс е уметник за уметниците.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој е и останува значаен поради неговото влијание и поради она што го оплодил.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Преку априоризам на хаотичното сетилно спознание и естетската перцепција или аперцепција на целокупната хабитација ја рехабилитирав само-целта на животот и од мноштвото про форми, односи, супстанции, модуси, комуникации за да избегам од загушливоста и монотонијата на секојдневието, избрав имагинарни слики-еквиваленти на стварноста која ја грабев за себе како совршена уметност за себе-вообличување, во несовршените материјални форми што ме опкружуваат и постојат во медиумите (средините) на реалноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)