послуша (гл.) - ме (зам.)

Кога размислувам, стравот ме стега. Послушај ме, од стравот воздух немам. Затоа бегам. Во бестрашност. Денес. Сега.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Послушај ме, потшишај се. Ние сме едно. Јас ти припаѓам тебе, ти мене.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Не зборувај глупости, - вели главата. – Послушај ме.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ќе им пуштиме абер кога ќе е време за товарење. Послушај ме, Доце, за наше добро.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да ги вратиме. - Немаме камења. - Ќе дојдат кога ќе имаме. Или в гора нека се закулничат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Послушај ме – ја молеше. Излези! Само овој пат!
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)