посака (гл.) - во (предл.)

Сѐ, сѐ, што ќе посакавме во тие мигови беше наше!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Само нека потрае, ѝ посака во душата... * * * ...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во исто време, кој ќе посака во тоа да ги види знаците на Апокалипсата, му се дава можност истото слободно да го каже.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Пцовките се истакнуваат со светлечки реклами на куќите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ѕвезда почна вчудовидувајќи нѐ сите: - Господ посакал во својата повела да има земја и небо и прво ја направил земјата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тоа внатрешно неспокојство кај неа се зголемуваше со самото приближување на уште една година, сигурно е поради тоа, си мислеше, што повеќе да посакам во Новата година кога веќе Господ и Света Богородица се смилуваа на мене и ми го покажаа патот до благородното срце на мајка Перса!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
За него беше сосема сеедно дали шумава е на Северниот Пол или во Македонија – овој простор околу него му беше туѓ и тој посака во мигот кога се разбуди да се разбудеше во својата топла постела наместо во овој смрзнат марширен чекор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)