помрднува (гл.) - од (предл.)

Не се помрднуваше од местото. Гледаше во Аргира и си мислеше: Ех, мајстор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Веднаш до него е сандакот со дрва и јаглен. Може да стави а да не се помрднува од местото.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И чадот од цигарите не им се помрднува од пред лице.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тажачка, редачка беше тоа. Му стои на главата и не се помрднува од детето. Од Ѕвездана мој. Лелека ко човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама, има само една фалинка. Тој се однесува исто како маж Црногорец, кој не се помрднува од место, исто како оној што ќе го заглавиш со шрафцигер, па не сака ни долу, ни горе...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)