Значи, Бугарија требаше да им помогне или најкатегорички да рече: не чекајте од мене ништо.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Можам да ти помогнам или да направам да страдаш.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Чувството дека таквата положба не може веќе да се трпи и дека некаков излез мора да се најде, општата омраза спрема Турците, направија целото христијанско население да го прифати оној кој сега ќе му помогне или кој покажува на дело дека сака да му помогне...
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Сепак, неговите цимери, секогаш готови и расположени да смислат шега за сметка на неговата наивност во познатите недостатоци, попрестанаа со своите ѓаволштини откако видоа дека тој им е корисен кога треба да им помогне или да им покаже нешто во учењето.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)